Januari 2018

 

22 jan. Aifa op school…………..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Aifa blijft zich ontwikkelen dat is fijn om te zien.  Haar neus doet helaas ook nog steeds (te) goede zaken en bij het ontdekken van een vers reeën spoor is ze er dan ook vandoor. Ze zit zo in het spoor dat het ree zelf voor neus zich uit de voeten maakt.  De laatste weken wandelen we daarom ook uit noodzaak met de flexlijn.  Hopelijk gaat ze snel de juiste knop omzetten.

22 januari breng ik haar naar school, haar broer Amigo maar ook dezelfde dag!

Zet hem ook Aifa, laat zien dat je het in je mars hebt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

December 2017

Het gaat goed met Aifa, ze is helemaal gewend  is erg op haar gemak.  Ze heeft grote sprongen vooruit gemaakt.  Haar dagelijkse rondje bos  mag dan ook niet ontbreken.  We gaan vaak naar de manege om een beetje een paarden te wennen, ze herkent de deur naar de stallen maar ze weet haar angste te overwinnen en loopt toch steeds verder mee naar binnen. Het leuke is dat naaste de manege een bos met (droge) slootjes is waar je heerlijk over heen kan springen. Wat een pret voor Aifa, ze gaat helemaal uit haar dak.  Fijn om zo de spanning van de paardjes te ontladen.  Het leuke is ook als wij bij een latere wandeling elders in een bos paarden tegenkomen ze ons aankijkt en braaf bij ons komt staan. Dat is dan een grote pluim en eer van je training! Topper!

Spelen met soort genoten doet ze erg graag, ze luistert goed als wij verder moeten en komt meestal ook direct mee.

Als het gaat sneeuwen is het feestje voor Aifa compleet en na een paar vreemde krakende stapjes in de verse sneeuw en het zoeken naar haar goot gaat de knop snel op plezier maken.  We maken leuke foto’s want ze is in de witte sneeuw extra mooi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dat Aifa’s neus goed ontwikkelt is dat hadden we al door, ze pikt elk spoor moeiteloos op.  Maar dat ze zelfs in een onbewaakt moment chocoladeletters weet te vinden, hiervoor een stoel aan de kant werkt en de kast weet open te krijgen is toch wel heel erg. Gelukkig kwam ik na 10 min thuis en had ze er  “maar”  1 op. Snel naar de dierenarts waar het braakmiddel wonderen deed.

18 december 2017  Stadsevaluatie (eindbezoek)

Ondanks dat we alle vertrouwen hebben in Aifa’s vooruit gang is de stadsevaluatie toch spannend.  Maandagochtend om 10 uur hebben we een afspraak met Petra op Cs Eindhoven. Ze neemt Aifa (bijna) moeiteloos mee.  Na een half uurtje komen ze terug en weet Petra mij te vertellen dat ze “geslaagd” is en dat ze klaar is om naar “school” te gaan.  We bespreken alle punten die nog open stonden nav de huisbezoeken (er mogen 3 punten overblijven als ze naar school mogen). We krijgen nog wat tips voor de laatste weken en horen komende week wanneer ze Aifa in Amstelveen verwachten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

22 januari 2018 wordt ze op school verwacht om aan haar opleiding te beginnen.

 

 

Kerst in Zeeland

De kerstdagen brengen wij door in Breskens, heerlijk aan het strand. Je vind het geweldig!  Maar de zee opzoeken doe je niet. Het is jammer genoeg voor Aifa niet zo druk dus veel hondjes om mee te spelen zijn er niet, maar ze weet zich prima te vermaken.   Savonds ontmoet ze  KNGF collega Pimpel, Pimpel woont sinds 1.5 week bij Mariette en Steef, ze is 8 mnd.  Omdat we in een restaurant zijn is echt spelen er (nog) niet bij.  Volgende dag kunnen ze heerlijk samen rennen op het strand.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Oud en Nieuw

De 1e knallen die Aifa hoort vind ze niet leuk, ze piept en gaat wat onrustig voor het raam staan. Maar naar mate er af en toe wat meer knallen komen gaat het steeds beter.

 

6 november 1e stadsbezoek

Toch weer even spannend, haar 1e stadsbezoek. Robert gaat met haar mee en ontmoet Petra op het station.  Ze oefenen heel veel zoals, bus, trein, lift, trap, winkel, stad, basis af en blijf enz enz. het gaat ontzettend goed. Er zijn op dit gebied nauwelijks of geen verbeterpunten.  Volgende bezoek wordt een eindbezoek.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Smiddags gaan we op controle bij de dierenarts. Alles is mooi genezen en Aifa is weer helemaal gezond en herstelt verklaard.

Oktober 2017 

Ze geniet van ons dagelijkse rondje bos en vind het heerlijk om tussen de bomen door en door het losse zand te rennen.  Ook gaat ze graag mee naar de winkel.  Contact met andere honden gaat ontzettend goed. Na even lekker gespeeld te hebben komt ze snel bij ons terug om samen weer verder te lopen!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

19 okt mag ze naar de dierenarts voor haar castratie.  Als ik haar aan het einde van de middag op kom halen hoor ik haar al zielig piepen en janken dit doet ze verder heel de avond. Snachts doen we haar de romper aan tegen het likken, ze vind het maar vreemd maar accepteert het goed. Na 2 nachten is dat niet meer nodig.  We merken aan haar dat ze echt tijd nodig heeft om te herstellen, ze is nog wel sloompjes en neemt haar rust.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vanaf vandaag  (11 september 2017)  mag Aifa bij ons komen logeren voor een poosje.

Vanmorgen hebben we Tumble (onze vorige pup) naar school gebracht en Aifa mee terug genomen.

Aifa is momenteel 14.5 maand en heeft een prima tijd gehad bij haar vorige pleeggezin, helaas zijn er op enkele punten wat aandachtspunten ingeslopen die wij er nu uit proberen te krijgen zodat zij over enige tijd net als haar broertjes en zusje naar school kan.

Voor ons is het de 1e keer dat wij een zogenaamde “herplaatser”  gaan doen en wij zijn dan ook erg benieuwd hoe dit gaat.

Na een prettige overdracht door PPZ en door het vorige pleeggezin gaan we in de auto naar huis, in de auto is ze erg rustig en gaat snel lekker liggen. Eenmaal thuis is het snuffelen geblazen, alle speeltjes die er nog liggen van Tumble wil ze in haar bek pakken, het liefst 3 tegelijk. Nadat ze even wat gesnuffeld heeft en wij de koffie op hebben lopen we het bos in. Ze loopt erg netjes aan de riem (een grote knuffelbeer die onderweg in de bosjes ligt vind ze wat vreemd maar dat vonden wij ook!)  In het bos gaat ze lekker los, ze houdt ons goed in de gaten en luistert prima als we haar terug roepen, we komen een bruine labrador tegen van kennissen waar ze heerlijk mee kan ravotten.  Thuis moet ze echt even bijkomen……………..

 

 

Als Aifa bij ons komt hebben we nog een weekje vakantie en deze benutten we om haar goed te leren kennen.  Lekker wandelen in de Drunense duinen, middagje winkelen in Den Bosch, op visite en wandelen bij Iris en zelfs mee naar een heerlijke High tea.  We hebben al snel een idee van haar karakter waar wij  mee aan de slag moeten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Door omstandigheden (overlijden van Opa) verloopt de 2e week wat anders als dat wij gehoopt hadden. Voor Aifa niet zo’n probleem, zij vind het prima om lekker bij de kinderen thuis te zijn en even bij te komen van alle nieuwe indrukken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We pakken de draad weer op en nemen haar mee in ons normale programma, we merken al snel veel vooruitgang.

2 okt haar 1e huisbezoek met Petra en Tanja, ze waren erg tevreden, we zijn naar het bos geweest omdat het “te water gaan” 1 van de aandachtspunten is. Wij hebben hier veel tips gekregen en weten nu hoe we hiermee aan de slag kunnen gaan. Het is een heel pienter en slim hondje.