Uno (2010 – 2011)

Hallo, ik ben Uno, ik ben op 11 mei 2010 als 1e reu geboren van in totaal 6 pups. Het was voor mijn moeder Joya het 4e en laatste nestje. Ik heb nog 2 broertjes en 3 zusjes.

Op 2 juli gaan we weer richting Amstelveen om ons 4e pupje op te halen. Toch sneller als dat de bedoeling was maar tegen een blonde knapperd zeg je toch geen nee!!

Het was de heetste dag van het jaar zou later blijken en dus hebben we het allemaal zo kort mogelijk gehouden. Na de uitleg,  de rondleiding en de demonstratie was het tijd om ons 1e blonde pup in onze armen te krijgen! Wat een geluk toch weer. Nog even op de foto en in de auto (bij de airco) de lange rit naar huis!

De dag ervoor hebben de blonde pups gefigureerd in een nieuwe reclame spot voor het KNGF we zijn erg benieuwd naar het resultaat!

Thuis was de waterbak meteen favoriet en daarna een plasje in de goot. Daarna is hij  als een blok in slaap gevallen maar wat wil je ook bij temperaturen van 35C. Toen het savonds wat koeler was heeft ie meteen lekker met de kleine baasjes in de tuin gerend, zelfs al over de trampoline!  ’s Avonds hebben we hem  mee naar boven genomen met zijn mandje. Leuk bedacht maar slapen wilde hij niet ,  het was zo warm.  Robert heeft hem toen beneden in de bench gelegd en na een klein protest vond hij het prima en is hij heerlijk in slaap gevallen.  Ik heb hem smorgens om half 6 even laten plassen en zelfs een poep buiten in de goot. Het was nu lekker buiten en heb dus maar meteen een klein stukje gelopen aan de riem!

Uno is een sponsorpupje, dat wil zeggen dat wij regelmatig een verhaaltje maken over zijn vorderingen. Dit verhaaltje wordt dan gestuurd naar de mensen die hem hebben gesponsord.

27 juli 2010

We zijn alweer ruim 3 weken verder, buiten is het wat afgekoeld waardoor ik overdag ook wat actiever ben.

Afgelopen vrijdag hebben ze me gewogen, 9.1 kilo schoon aan de haak. Ik heb het erg naar mijn zin, wandelen vind ik prima het liefst al hele blokjes om, ik loop dan heel stoer en stevig door!

Poepen en plassen doe ik al netjes in de goot maar af en toe gebeurd er nog wel eens een ongelukje binnen, maar dat hoort erbij.

Ik ga graag mee naar de winkel of naar het bos en als ik dan thuis kom plof ik lekker lui in kleine hoekjes waar ik dan heerlijk kan slapen.

Na 2.5 week was het tijd voor mijn 1e huis bezoek van de consulente van het KNGF. Renske kwam kijken hoe het met me ging, ze was er al om 9.30 uur en zo vroeg op de ochtend ben ik nog niet op mijn allerbest, ik was nog diep in dromenland maar ze heeft me wakker gemaakt met veel knuffels, nou zo wil ik altijd wel wakker worden!!

Ik heb laten zien wat ik al kan, zit en af, ook kan ik al lang wachten als ik zit ik wacht dan op “vrij”  en dan ga ik pas eten. Ook heb ik laten zien hoe goed ik al buiten kan lopen en op het veldje deden we een spelletje als ik los liep. Elke keer als ze me riepen en ik kwam dan kreeg ik een lekker snoepje, dat soort spelletjes wil ik altijd wel doen. Ik mag al meer brokjes hebben en krijg nu 4 x 75 gr per dag, dus van mij mag Renkse vaker komen, dolle pret met haar.

We kregen een verdrietig nieuws, mijn zusje Ubbe is overleden, haar nieuwe baasjes zijn er helemaal kapot van en wij ook natuurlijk.

Andere hondjes vind ik nog wat spannend maar als ik ze eenmaal een beetje ken kan ik heel leuk met ze spelen. Ik ben heel nieuwsgierig en kom graag overla even kijken, van harde geluiden ben ik niet bang en in de supermarkt vind ik al die aandacht wel erg leuk. Sommige mensen komen nog een keer extra terug gelopen om naar me te kijken of ze het wel goed gezien hebben, ze verwachten ook niet zo’n mooie pup in een boodschappen wagentje. Ze willen mij dan ook graag aaien maar dat mag niet van mijn vrouwtje, dat vinden ze dan weer niet leuk. Als we klaar zijn in de winkel gaan we altijd even lekker rennen in het bos, nou rennen? Voor mijn doen is het rennen maar ik ga niet ver bij het vrouwtje vandaan want dat vind ik spannend.

Ik vind het ook een feest om achter Harley, de kat, aan te rennen als hij lekker licht te slapen spring ik tegen zijn mandje en blaf ik hem wakker, echt een leuk spelletje! Het vrouwtje vind dat niet zo leuk en komt mij dan altijd halen met een speeltje, als ik dan even lekker speel ben ik de poes alweer vergeten.

Gisteren wilde ik tegen de bank springen en zat ik ineens OP de bank! Dat was raar, ik ben ook zo snel gegroeid. De hondjes in de buurt zijn een beetje raar, sommige willen niet spelen en grijnzen alleen maar tegen mij, andere mogen weer niet spelen zo is het steeds weer. We moeten maar snel weer naar Silvester (dekreu van KNGF) die is pas groot en stoer en daar kan ik heel fijn mee spelen.

4 maanden

13 september

4 maanden is onze blonde kanjer nu alweer en Uno groeit en groeit, niet alleen qua uiterlijk maar in heel zijn doen en laten.

Hij weegt inmiddels 15 kg en krijgt 4 x 90 gram brokken. Vanaf deze week gaat hij naar 3 maaltijden per dag dat zal weer even wennen zijn.

Afgelopen maand is het erg druk geweest, dit omdat we gingen verhuizen. In deze drukke onrustige periode heeft Uno zich heel goed aangepast, we zijn erg trots op hem. Als hij iets vaker in de bench moest als voorheen of als het iets langer duurde voordat we gingen wandelen of als de wandelingen iets korter waren als normaal, hij vond het geen probleem.

In het nieuwe huis  was het ook wel erg wennen voor hem, gladde houten vloeren, een lekkere tuin met oa gras en zelfs een hele grote bench.

Lopen aan de riem doet Uno erg goed, hij heeft een heel goed tempo en loopt goed mee, zijn commando’s heeft hij goed onder de knie. Soms vind hij het moeilijk om tijdens de apél oefeningen zijn rust te bewaren en wil hij alles tegelijk doen. In de winkels doet hij het goed, hij raakt niet van de wijs van vreemde luchtjes, vreemde mensen of andere dingen die hem af kunnen leiden.

De laatste tijd doen we zijn avond brokjes in de “ufo” dit spelletje is een compleet feest en hij blijft de ufo met zijn neus vooruit duwen totdat hij leeg is, heerlijk om hem zo bezig te zien.

Zijn puppy vachtje wordt al steviger en heeft nu zo’n lekker zwabber kontje, ook zijn achterpoten zijn nu zo gegroeid dat ze soms in de weg zitten.

7.5 maand oud

27 december

7.5 maand geleden nog zo’n klein blond pupje van 5 kilo, nu ……een weegt Uno 26.5 kilo een echte stoere reu, die overdag lekker in zijn mand of in de bench ligt. Niet zoals andere honden altijd op je voeten of dicht bij je als je op de bank zit. In huis is hij lekker rustig, komt af en toe zijn speeltjes brengen en vind dat erg leuk. Ook is het stapel op de kinderen, vooral als er vriendjes en vriendinnetjes komen vind hij het prachtig, want dan wordt er heel wat afgeknuffeld.

De omgang met de poes gaat steeds beter, hij accepteert de poes en vind het al normaal als deze ook in de kamer rondloopt.

Uno gaat graag mee, in de winkels lat hij goed op en reageert hij niet of nauwelijks op de mensen die daar lopen of hem aanspreken. Hij is totaal niet angstig in een nieuwe omgeving, hij loopt overal keurig door. Harde klappen of muziek maken hem niet bang of brengen hem niet van de wijs. Zelfs een doorzichtige lift daar stapt hij zo naar binnen, echt heerlijk om met hem overal te komen en te oefenen.

Nu hij wat ouder wordt mag hij proberen om in de trein te stappen, helaas hebben we in Eindhoven een oud station wat het soms erg moeilijk maakt. We hebben het 1x geprobeerd, hij vond het moeilijk dus hebben we heb opgetild, zelf uitstappen was geen probleem. Omdat hij de trein dus erg spannend vond zijn we meteen naar de bus gegaan om hem even op zijn gemak te stellen, dit was een makkie voor hem en alsof er niets gebeurd was stapte hij in en uit. Buiten wandelen doet hij heel graag, we wonen lekker in het groen en dus wandel mogelijkheden genoeg.

Hij loopt wel graag met zijn neus over de grond en daar zijn we druk mee, de consulente is geweest en nu hebben we een Gentle Leader (correctie neusband)  voor als we buiten zijn. Hiermee gaat het erg goed. Hij protesteert niet als hij hem om heeft en loopt nu netjes vooraan. Loslopen gaat goed, hij komt goed terug en blijft netjes in de buurt, andere honden vind hij erg leuk en daar kan hij dan ook heel fijn mee spelen.

Bij het 1e stadsbezoek bleek  dat Uno de trein toch nog TE spannend vind, hij ging er vrij goed in maar daarna met geen mogelijkheid er meer uit. Samen met de consulente hebben we besloten om het station even te laten voor wat het is. Het volgende stadsbezoek plannen we op een ander station om te kijken of dat makkelijker gaat.

Er is veel sneeuw gevallen de laatste weken, wat een feest! Uno vind het geweldig,  hij staat keurig model voor de traditionele kerstkaart!

Uno is een leuke, lieve, leergierige en makkelijke hond  hij weegt nu 26.5 kilo en hij krijgt 3x 125 gram brokken per dag.

10 maanden

Sinds de laatste update is er heel wat gebeurd met Uno, nadat bij het 1e stadsbezoek bleek dat hij de treinen zo spannend vond zijn we een ander station gaan zoeken, waar de treinen langer stil stonden zodat we rustig konden oefenen. We zijn naar station Best geweest, via de lift naar het perron, toen de trein arriveerde blokkeerde Uno volledig en zette 4 poter schrap, we konden praten, lokken, blij en enthousiast roepen maar het maakte hem niets uit. Hij vond het reuze eng.

Ook merkte we dat hij zichzelf niet was als hij de GL aanhad, hij was dan zo rustig en zo’n andere hond dat de consulente de GL heeft afgedaan en heeft meegenomen, liever een hond die over de grond neust als een hond die niet zichzelf is.

We hebben een groot aantal treinen afgewacht maar zijn angst werd niet minder, zelfs zonder trein naar de bak lopen vond hij al TE spannend.. Ze gaan bij het KNGF overleggen hoe we dit nu aan moeten gaan pakken.

De jaarwisseling is goed verlopen hij had totaal geen angst, we waren bij Silvester en die 2 hebben elkaar heerlijk bezig gehouden heel de avond.

Uno mag een dagje naar Amstelveen, een dagje oefenen met Renske en een trainster op de treinen.

In de tussentijd was het ook tijd voor de castratie van Uno, hij begon namelijk erg te snuffelen en een KNGF teefje wat een dagje op visite was werd de hele dag lastig gevallen tot het zielige aan toe. De castratie is goed verlopen, hij heeft er niets van geleden, heeft geen kap om gehad en zelfs geen tshirt hij liet de wond netjes met rust.

17 febr was het zover, een dagje Amstelveen. Consulente Renske heeft hem opgehaald in de omgeving van Utrecht zodat wij niet helemaal naar Amstelveen hoefde, zo gingen wij een dagje winkelen en zij en dagje oefenen. Spannend hoor. Aan het eind van de middag hadden we weer afgesproken. Renkse kwam heel vrolijk op ons af met een hele blije Uno. Hij heeft het geweldig goed gedaan. Treinen (en trappen wat smorgens ook moeilijk bleek) zijn totaal geen probleem meer! Wat waren we blij zeg.

Uno’s voer is ook nog een klein aandachtspuntje, Uno heeft namelijk erg de neiging om dik te worden. Ondanks dat we zijn voer na de castratie al verminderd hebben is hij toch nog 1 kilo aangekomen en weegt hij nu al 30 kilo. In overleg met de dierenarts en het KNGF wordt besloten om Uno op dieet voer te zetten en dan ook 2 maaltijden per dag.

4 maart weer een stadsbezoek, extra spannend omdat dit weer de 1e keer is op het station. De consulente ging eerst een keer zonder mij erbij, ze kwam al heel snel terug want het ging geweldig. Ook met mij erbij ging het erg goed. Er viel echt wat van me af want ik heb me er echt wel ongerust overgemaakt. Het gemak en de zelfverzekerdheid waarmee hij nu  de trap en de trein doet is echt geweldig! Wat een overwinning voor zich zelf. We hebben nog een rondje door de stad gelopen wat ook goed ging.

In huis is Uno een fijne hond, slapen doet hij nog in de bench maar hij kan ook wel los. Wel moeten we dan de stoelen en de banken bedekken want anders gaat hij daarop liggen. Hij is momenteel zo in de rui dat 2x per dag stofzuigen niet genoeg is (we hebben zwarte stoffen meubels dus daar kruipen die mooie blonde haren diep in!!) hij heeft een mooie lichte vacht, heel wisselend met zachte dons plekken en een donker stuk op zijn rug.

Buiten wandelen gaat goed, ook zonder GL, hij luistert best goed en komt redelijk goed terug, we moeten nog extra wat oefenen want hij vind vaak de omgeving leuker als het komen bij ons.

14 maanden

Juli 2011

Uno is al uitgegroeid tot een mooie labrador reu, hij is inmiddels 14 maanden  en wij vinden hem zeker qua uiterlijk een echte stoere reu.

Hij is vreselijk lief in huis, hij past zich makkelijk aan ons aan schema, is dat druk dan doet hij lekker mee, maar hebben we een luie dag dan vind hij dat ook geen probleem.

18 april was het alweer tijd voor de vragenlijst, dit houd in dat een medewerker van PPZ voor de laatste keer bij ons thuis komt. We nemen dan een vragenlijst door zodat ze een mooi compleet beeld krijgen over de hond hoe deze is in de thuis situatie. Dit omdat dit op school niet meer beoordeeld kan worden.

Frank kwam deze keer en had alle tijd wat heel fijn was, we hebben de vragenlijst door genomen en ook de eet test doorstond Uno (hij liet de boterham op de tafel liggen!) We zijn even het bos in geweest waar Frank mij veel tips heeft gegeven om het voor Uno allemaal leuk te houden.

In het bos vind Uno alles leuk en spannend, hij gaat lekker zijn eigen weg maar houd mij goed in de gate, stokken vind hij nog iets TE leuk maar daar gaan we hard aan werken.

We oefenen nu extra goed op het station en in de stad, het gaat echt goed met hem, hij is een stuk zekerder en lijkt zijn “trein angst”  helemaal naast zich neergelegd te hebben. De trap gaat af en toe nog iets te enthousiast maar we hebben nog genoeg tijd om ook daar nog extra op te oefenen.

Uno gaat een paar dagen logeren bij een oud pleeggezin,  zij hebben hun pup naar school gebracht en vinden het dus erg leuk om nu een paar dagen op te passen. Als we terug komen horen we alleen maar positieve verhalen, hij is echt heel erg braaf geweest en de kinderen zijn dol op hem. Dat is natuurlijk altijd fijn om te horen.

Tijdens mij volgende stadsbezoek was de consulente dan ook heel erg tevreden, ze kon zien dat we hard geoefend hadden.

We zijn jarig!!! Joepie, 1 jaar alweer. Uno  gaat lekker een grote ronde lopen in het bos en wordt verwend met een lekker groot bot, ook van  PPZ mag de verjaardags kaart natuurlijk niet ontbreken. Echt een verwen dag zoals het hoort.

Op 1 juni is het alweer tijd voor de medische keuring in Utrecht. Altijd  toch ook weer gezellig omdat we daar vaak met broertjes en zusjes bij elkaar zijn, zo ook dit keer. Uzzy, Ursa en Usko waren er en ook papa Dax hebben we gezien.  De controles gingen allemaal erg vlot deze keer en konden snel weer naar huis.

2 weken later alweer iets leuks, namelijk de nestreünie, dit keer geen wandeling op de hei in Hilversum maar een middagje in het dogcenter in Kerkwijk.  Het was erg gezellig, leuke spelletjes gedaan met baas en hond, lol gehad met hond en baasjes en met mama Joya. Lekker gedronken en veel bijgekletst. Kortom de nieuwe opzet was wat ons betreft erg geslaagd.

De tijd vliegt voorbij, het zonnetje schijnt en Uno wordt echt een volwassen reu, als het echt TE warm is wandelen we alleen smorgens vroeg en later op de avond overdag houden we het bij even vlug goten en dat vind hij prima.

Spelen met soort genoten blijft het leukste wat er is, het kan niet wild en gek genoeg zijn. Zijn speeltjes krijgt hij maar even omdat hij er snel aan gaan knagen zodat deze snel stuk gaan.

Slapen doet hij nu lekker in de mand en de bench hebben we opgeruimd, hij vond het wel even wennen maar de mand is ook prima.

Savonds ligt hij nog steeds  op zijn rug met zijn poten in de lucht te slapen in de vreemdste houdingen.

Dan is het alweer tijd voor zijn “eindloopje”  spannend hoor, we blijven de stad en de trein goed oefen maar hij heeft het prima onder de knie nu.  Maandag 18 juli is het zover, we ontmoeten Petra op CS Eindhoven en daar neemt ze hem van mij over.  Half uur later treffen we elkaar  en bij een kopje thee krijgen we te horen dat Uno het zeer goed gedaan heeft en dat hij dus GESLAAGD is.

Joepie wat zijn we blij, ik hield de trein en de trap toch nog een beetje in mijn achterhoofd dat het daarop mis kon gaan maar hij deed het prima. Er was even sprake van dat Uno al heel snel naar school zou kunnen (zelfs voor onze vakantie op 30 juli) maar dat gaat we niet redden. Dus wordt het 22 augustus.

Uno heeft nog al zwaar aanleg om te zwaar te worden,  dit krijgen we moeilijk onder controle met beweging, gelukkig zijn de uitslagen van de medische keuring goed zodat we nu kunnen gaan beginnen met het fiets schema, wat hij hopelijk erg leuk vind. Maar door zijn gewicht krijgt Uno al een tijdje light voer. Het was de bedoeling om dit af te bouwen zodat hij als hij naar school gaat weer normaal voer krijgt. Helaas is hij toch nog wat aangekomen en hierdoor houden we hem nog even op light voer.  Hij weegt nu 30.6 kilo en krijgt 2 x 130 gr voer per dag.

We gaan dus nog even volop genieten van hem tijdens onze vakantie en gaan ons best doen om de laatste puntjes op de I te zetten.

Naar school

22 augustus 2011

Uno wordt op 22 augustus op school verwacht, kinderen naar school Uno naar school. We gaan al vroeg op pad maar door de vakantie tijd is het lekker rustig. Er zijn nog 2 zusjes die vandaag ook terug komen, Ursa en Uzzy en natuurlijk nog enkele andere. Uno wordt voor zijn BAT training ingedeeld bij Rijk (bekend van de tv serie van het KNGF) en na de koffie gaan we het maar niet langer meer uitstellen, de honden worden onrustig en willen rennen. We lopen naar het achterste veldje en na de laatste foto en natuurlijk de laatste knuffel is het voor de 4e keer tijd om een kanjer achter te laten. We maken de riem los en lopen door het hek naar de kennel, Uno is direct lekker aan het spelen en heeft al door dat Rijk lekkere voertjes in zijn jas heeft ze staan meteen met 3 honden om hem heen te springen. Het geeft ondanks het verdrietige moment je toch een goed gevoel om te zien hoe ze lekker aan het spelen en het ravotten zijn.

Omdat we niet weten wanneer er weer een nieuwe  pup komt wordt er smiddags thuis een grote schoonmaak gehouden, alles uit de kamer, vloer weer goed behandelen, kleden weg enz enz

Het is vreselijk saai zo in huis zeker nu de kinderen ook weer met school zijn begonnen. We hopen dat een nieuwe pup dan ook niet lang op zich gaat laten wachten.

Lieve Uno

Je was onze nr 4 en ook nu hebben we een top jaar gehad. Elke keer een andere hond is niet altijd makkelijk maar we genieten er zo van. Ook toen het even niet makkelijk was en er zoveel spannende dingen op je af kwamen was je daarbuiten alles snel vergeten en legde je het naast je neer.

Even alles vergeten, lekker rennen door het bos, lekker gek doen met soortgenootjes, altijd weer die gezellige en vrolijke kwispel als we binnen komen of tegen je praten.

De berichten die van school afkomen zijn erg lovend, je hebt al vanaf het begin af aan hetzelfde kennelmaatje (in Sinta) wat zullen jullie het leuk hebben met zijn tweeen.

Toen we Raska op kwamen halen was het even moeilijk, jij moest even in je trainingsbus was zodat wij elkaar niet zouden zien (dit maakt het voor jou en voor ons zo moeilijk namelijk) Marieke was zo lief om ons fototoestel even mee te nemen om foto’s van jou te maken, ze haalde je even uit de bus en o wat waren we blij met de foto’s wat zijn we trots op je!

Als ik dit verhaaltje op de website zet is het alweer 21 januari en zit je alweer 5 maanden op school.

Zet hem op kanjer de laatste loodjes………….