Vrouwke (2008 – 2009)

Hoe Vrouwke bij ons kwam!

Na het vertrek van Aimée op vrijdag 14 maart was het heel erg stil in huis. Het gemis was groter als dat we van te voren gedacht hadden.

Bij het terug brengen van Aimée hadden wij aangegeven dat we met een nieuwe pup wilde wachten tot na de grote vakantie.  Echter het gemis was zo groot dat we besloten hadden dat als er een pupje beschikbaar zou zijn dat hij/zij zeer welkom zou zijn bij ons.

Op maandag 17 maart belde ik smorgens al naar het KNGF om te vragen hoe het met Aimée gegaan was, ze deed het prima, vond de andere honden helemaal leuk en was al dikke vriendjes met de kinderen van de thuis trainer. Aan het einde van het gesprek vertelde ik van ons besluit over een nieuw pupje. Hierop werd heel enthousiast gereageerd, dit omdat er die morgen een pupje terug gekomen was bij het KNGF dat niet meer welkom was bij het pleeggezin. Het was een zwart  teefje van moeder Uma (ook de moeder van Aimée) en vader Drummer (zwarte labrador).

Na kort overleg met Robert hebben we gezegd dat we dat pupje in ons gezin op wilde nemen. Omdat er nogal veel georganiseerd moest worden werd er besloten om de pup bij ons thuis te laten brengen!  Zo kwam het dat we 2 dagen na Aimée alweer een pup in huis hebben, genaamd Vrouwke een teefje bijna 10 wkn dit keer.

 

Vrouwke 14 weken

Ik ben alweer 14 wkn oud, ik weeg inmiddels alweer 11 kg. Ja ze zeggen dat ik al een grote meid ben. Ik krijg nu nog 4x per dag 70 gr eten! Jaaa hoe ik het doe op zo’n klein beetje weet ik ook niet en daarom sprokkel ik nog weleens wat bij elkaar. Bijvoorbeeld als ik mooi ga zitten of mooi af ga liggen, ook bij het vrouwtje komen als ik los loop levert nog weleens wat op. Zelfs als ik iets te veel in de tenen en broek van mijn kleine baasjes ga hangen mag ik gaan spelen of wordt ik afgeleid met iets lekkers.

Ik vind het nog steeds moeilij om mijn plasjes allemaal buiten te doen, niet dat ik het niet kan maar soms moet ik na 10 gewoon alweer plassen! Ook heb ik veel momenten dat ik even alles wat ik heb geleerd vergeet en een moment heb dat ik gewoon lekker doe wat ik zelf wil, ze noemen mij dan ook wel “hyper”. Nu is er in overleg met het KNGF afgesproken dat ik even alleen mijn rondjes loop en af en toe lekker speel in het park of in het bos. Dus even niet naar nieuwe winkels en niet naar die gele monsters (treinen). Even niets nieuws en hopen dat ik dan wat meer rust in mezelf krijg.

Eigenlijk is het wel jammer want ik vind het juist zo leuk om overal mee naar toe te gaan, lekker in de auto en me laten verrassen waar ik nu weer terecht kom. Gelukkig mag ik wel lekker naar het bos, het is erg dichtbij maar we gaan toch nog met de auto omdat het anders nog net te ver is voor mij.

Als ik thuis ben geniet ik van de zonnestraaltjes die ik overal op zoek in huis, zodra de zon weg is en het weer frisser wordt  kijk ik even op en kruip dan maar weer lekker in mijn mand. Ik heb deze week ook ontdekt dat als ik even de “dolle 5 minuten” heb en ik lekker aan het rennen ben, dat ik zomaar in de stoel kan springen, die is best hoog maar ligt wel erg lekker hoor! De bank ik ook leuk maar daar wordt ik ook al meteen vanaf gehaald!.

Deze week heb ik voor het eerst kennisgemaakt met het water (nee het was echt een ongelukje!) Ik was lekker aan het spelen met een ouder soortgenootje en we rende wat rond, opeens stopte zij en ik rolde nog een stukje door….ja en toen lag ik ineens in het water. Ik kon er niet zelf uit maar het vrouwtje kon me zo omhoog halen gelukkig. Das was echt schrikken.

Lopen doe ik erg goed zeggen mijn baasjes, ik vind het ook erg leuk en loop heel trots mee, de blaadjes die voorbij waaien vind ik wel leuk hoor en naar andere hondjes kijken ook, maar als ik iets lekkers voor mijn neus krijg vergeet ik die blaadjes en hondjes best snel hoor!

Buiten in de tuin ben ik heel erg graag, lekker het konijn uitdagen of over de trampoline rennen. Als er een plekje is waar ik mijn neus in kan steken om lekker te graven pak ik die kans ook, alleen denken mijn baasjes daar anders over!

 

Zwaar leven

Het ziet er niet altijd zo uit maar dit weekend is het weer bewezen, pffff het valt niet mee om een kleine pup te zijn waarvan ze vinden dat je alles een keer mee hebt moeten maken in je jonge jaren. Zaterdagmiddag moesten we naar een winkel, kleine baas Lisa moest nieuwe schoenen hebben maar owww wat was het kiezen moeilijk. Baasje had mijn opgetild en zo was ik in diepe slaap gevallen, moet zeggen dat dat wel lekker veilig lag in zijn armen.

Daarna gingen we naar opa en oma, ze hadden mij nog niet verteld wie dat waren maar hadden het wel eens over Riska, ze zijn lang met vakantie geweest en waren nu weer thuis. Nou wie Riska is heb ik geweten hoor, een oude teckel van een jaar over 10, die kan grijnzen joh niet normaal, ik wilde alleen maar spelen maar dat werd niet echt op prijs gesteld. Dus heb ik haar maar lekker laten liggen en ben maar op mijn botje gaan bijten. Opa en oma waren wel erg lief hoor, hopelijk gaan we er nog vaker heen!

Op zondag scheen het zonnetje volop, het was weer voor het “ven” daar kon ik lekker rennen en kennismaken met andere hondjes. Het was vreselijk leuk, gek doen met de kleine baas en andere hondjes. S middags gingen we nog naar de grote gele monsters (treinen) Een grote hal waar veel mensen liepen, nou liepen? Sommige rende heel erg hard. Op het perron aangekomen stonden er 2 grote gele treinen geen monsters want ik vond ze helemaal niet eng.

Omdat we toch in de stad waren gingen we ook een klein boodschapje doen, we moesten naar boven, dat deden we niet met de trap maar we gingen in een lift! Dat was stoer zeg. Ik mocht later uit rusten in een winkelwagentje en daar ben ik al een blok in slaap gevallen. Het was wel een hele drukke dag voor mij maar ik heb het super goed gedaan! Baasjes waren heel trots op mij. Ik pas mij heel snel aan en ben op het eerste oog nergens bang voor. Plassen en poepen  in de goot gaat erg goed op een klein ongelukje thuis uitgesloten. Luisteren naar de fluit doe ik ook al erg goed, zelfs als ik met andere hondjes aan het spelen ben!

 

Meivakantie

In de mei vakantie gingen we naar de Ardennen, in de auto was het erg warm en helemaal op mijn gemak zat/lag/hing ik niet, vrouwtje vond het niet helemaal leuk maar na een tijdje had ik door dat als ik lekker ging liggen ik lekker bij de airco lag en het daar koel was. Gelukkig was het niet zo heel lang rijden.

Na het opruimen gingen we lekker wandelen, eerst braaf aan de lijn langs een drukke weg. Er was niet echt een “goot” dus vrouwtje moest iets verzinnen waar ik mijn plas en poep moest doen. Dat werd al snel gevonden. Daarna mocht ik lekker rennen op een heeeeeel groot weiland met heuvels dat was leuk zeg. Er was een grote boerderij en we gingen elke dag wel even bij de kalfjes kijken, eerst vond ik ze een beetje eng maar later in de week vond ik ze juist wel erg leuk, jammer dat ik niet met ze mocht spelen.

De kleine baasjes gingen in een hal lekker tennissen op zo’n tafel daar kon ik lekker rond lopen. Maar ineens voelde ik iets in mijn buik en ja ik kon er niets aan doen maar het ging vanzelf ik ging zitten en pffffff wat een opluchting! Mijn buikpijn was ineens over. Wel hoorde ik de kleine baasjes roepen en zeggen dat het wel heel erg stonk, sorry!

Toen we weer thuis waren heb ik geslapen als een roosje. Ze hadden ook iets nieuws verzonnen, ik ben op papier al een grote meid van 4 maanden en krijg nu nog maar 3 x per dag eten. Dat is echt wel wennen want ik heb het idee dat ik steeds iets mis. Ik weet alweer bijna 15 kilo en krijg dus 3 x 90 gram brokken, mijn speeltjes vind ik even minder leuk want ik speel liever met dingen die niet van mij zijn. Ik ben ook al flink aan het wisselen en krijg dus al grote honden tanden.

Ik ben erg nieuwsgierig en wil overal bij zijn. Baasje was met een kwast aan het spelen en dat wat ie op zijn kwast had had ik later ook op mijn staart, later stonden er witte voetjes op de stoep!! Rara hoe kan dat…..

Wat een week 19 mei 2008

Na de mei vakantie is het weer rustig in huis, het is nog steeds heel erg warm maar gaan toch alweer met oefenen beginnen. Bij het loplopen ging het even niet helemaal goed, er kwam een fietser voorbij en dat vond ik leuk om achteraan te rennen, vrouwtje riep mij terug en gelukkig kwam ik wel meteen maar die fietser was niet blij en dat kreeg het vrouwtje te horen…..oeps, sorry!

Later in het weekend gingen we weer bij de teckel kijken, dit keer was het maar heel kort en ik moet zeggen het went wel hoor. Ik probeer het nog wel maar als ik dan dat blote tandvlees zie weet ik wel dat ik haar met rust moet laten. Daarna gingen we naar het voetbalveld! Dat was druk joh, veel kinderen en overal rollende ballen. In het gras lagen overal konijnen keutels en die waren erg lekker! Alle kante wilde ik op, dan links dan rechts dan naar voor dan naar achter, vrouwtje had het best moeilijk al zeg ik het zelf. Na 2.5 uur had ik een lekker plekje gevonden en viel ik even in diepe slaap.

De dag daarna gingen we naar het pagaaien  centrum dat was niet zo’n succes, ik heb namelijk best moeite om “gewoon” netjes vooraan te lopen vooral als de kleine baasjes voorop lopen of als ik iets leuks voor me zie dan is het meer buikschuiven als lopen wat ik doe, ik hoor het vrouwtje en het baasje dan wel mopperen over een zere arm……..

 

Trein 15 juni 2008

Jaaaa.. ik ben vandaag zelf al in zo’n groot geel monster gestapt. Het vrouwtje twijfelde nog even maar ik stond er zo rustig bij dat ik het mocht proberen, natuurlijk ging het goed, ik ben geen pupje meer! Er in en er uit en nog een keer erin en eruit en elke keer waren ze heel blij en kreeg ik lekkers, dat wilde ik wel vaker, leuk joh!

We zijn bij een groepstraining geweest, daar heb ik 2 broertjes gezien maar we mochten niet spelen. We moesten lopen over verschillende ondergronden, een klein trapje op en af, langs een boze poes lopen en zelfs langs een heel brood. Daarna nog wat apel oefeningen en toen was de tijd alweer voorbij. Over een paar maanden mag ik dat nog een keer doen hoor ik.

Ik ben uit logeren geweest bij een ander pleeggezin die even geen hond hadden op dat moment. Ik was zo braaf geweest dat ik nog een keer mocht komen!

Oefenen in de winkels gaat steeds beter, naast het winkelwagentje lopen is nog lastig maar we blijven oefenen. Het fluitje doet me helaas niet altijd iets en dat gaan we dus ook weer extra oefenen. Gisteren mocht ik mee gaan winkelen en als het me te lang duurde ging ik gewoon lekker liggen.

Ineens voelde ik me niet zo goed en was ik heel erg aan de diaree, het duurde even en ik kreeg geen brokken maar een ander raar goedje, iets wat me in ieder geval niet aanstond. Lisa ging bij me op de grond zitten en liet me zien dat het best lekker was met haar erbij heb ik het braaf opgegeten. Gelukkig ging het de volgende dag alweer een stuk beter met me.

 

6 maanden

6 maanden ben ik alweer, wat gaat de tijd snel, ze zeggen allemaal dat ik al een grote hond ben!  Maar dat zie je ook wel als je me ziet, ik weet nu al 19.5 kilo schoon aan de haak. De broekspijpen bijt tijd heb ik wel zo’n beetje gehad en plassen en poepen doe ik netjes in de goot.

Het lopen gaat nog niet helemaal lekker, ik trek nog veel te veel naar links, waarschijnlijk krijg ik daar nu een hulpmiddeltje voor heb ik horen fluisteren. De treinen vind ik leuk en het instappen gaat prima zelf. Graag speel ik met andere honden,  ik heb een grote Deense Dog als vriend daar kan ik echt heerlijk mee spelen.

Ik ben al voor de tweede keer in het Kralingse bos gaan spelen samen Okan, Oscar, Razzel en Lenny. Eerst lekker gespeeld en daarna samen met onze vrouwtjes terras training gedaan. Dat is feest hoor dat kan ik je wel vertellen!

Ik ben in Frankrijk geweest o o o maar liefst 11.5 uur in de auto, maar daar draai ik mijn poot niet voor om hoor. Een groot weiland en een grote visvijver erbij met een bos daar kan ik me wel vermaken. Leuke was dat de baasjes op deze etage sliepen en ik snachts af en toe kon gaan kijken. Overdag zat ik vast aan een lange lijn, dat was maar goed ook want alles en iedereen die voorbij kwam vond ik leuk. Ik ging ook precies op het randje zitten zodat iedereen mij goed kon zien en zo hopen op een aai over mijn bol.

 

Vanaf 6 maanden

In overleg met het KNGF krijgen we voor Vrouwke een Gentle Leader, zonder de GL is er geen lopen aan met Vrouwke. Ze trekt niet alleen strak naar voren maar ook naar links en naar beneden. Ze wil te graag vooruit, ze wil lopen, lopen en lopen  en het liefst daarbij ook nog alles wat op de grond ligt van dichtbij  bekijken. We noemen haar dan ook een ADHD’tje, ze bast van de energie en is niet moe te krijgen. Dat is voor haar toekomstige leven natuurlijk alleen maar positief maar voor ons als pleeggezin nu niet altijd even makkelijk, ze is nergens bang voor en gaat overal onbezonnen op af, ze is erg nieuwsgierig en zorgt wel dat niets haar ontgaat! Luisteren doet ze goed en ook haar commando’s gaan goed, alleen in de kamer laten als we even naar boven gaan doen we niet want ze vind alles leuk om in de bek te pakken, vooral dat wat niet van haar is. Trap lopen is ook iets wat ze geweldig vind en als de deur naar de gang ook maar even open is dan probeert ze naar boven de lopen. Het traphekje is dus hard nodig. Als er iemand uit de voordeur gaat rent ze als een speer naar de stoel bij het raam en gaat daar met haar poten op staan zodat ze beter naar buiten kan kijken. Kortom Vrouwke is een dan wel een half zusje van Aimée maar het karakter is totaal verschillend. We hebben er een flinke kluif aan een flinke dosis geduld voor nodig!

 

Medische keuring en loopje voor moederhond

31 december heeft Vrouwke uitgekozen om loops te worden, we hadden gehoopt dat ze er nog even mee zou wachten want we hadden nog een afscheidsfeestje van Razzel op het programma staan in Scheveningen. Nu slaan we Scheveningen maar over en gaan we bij Razzel thuis afscheid nemen. Razzel gaat namelijk naar school wat zullen we haar missen die kanjer!

14 januari 2009 was het alweer tijd voor haar medische keuring in Utrecht. Eerst naar Hoog Catharijne omdat het V-nest beoordeelt zou worden of er een geschikte moederhond zou zijn. De 2 zusjes van Vrouwke die er ook waren gingen niet door het was dus spannend. Vrouwke deed het erg goed maar wel was ze wat gespannen, ze dachten dat die spanning van de loopsheid kwam. Over 6 wkn na haar loopsheid nog een eindloopje. Hierna door voor de medische keuring het ging allemaal vlot achter elkaar door, ze vond het niet leuk dat ze zo aan haar lijf zaten en dus moesten we haar goed vast houden. Narcose was net niet nodig gelukkig, nu is het afwachten op de uitslagen van de keuring en of ze doorgaat voor moederhond.

Enkele weken later krijgen we de uitslag van de keuring, alles is prima in orde. We krijgen ook te horen dat Vrouwke gesteriliseerd mag worden en dat doen we nu bij onze eigen dierenarts omdat de kliniek in Overasselt opgeheven is.

 

Eindloopje

Vrouwke is geslaagd voor haar eindloopje, we zijn echt reuze blij. De eindloop moest zonder Gentle Leader en dat vonden wij het spannendste, we oefenen al veel vaker zonder natuurlijk maar dat was op de momenten dat wij dachten dat Vrouwke het aankon. Dat moment konden we nu niet uitkiezen en dus moesten we hopen dat het goed ging. Omdat ik al ruim een week met een flinke griep op bed lag en Vrouwke vlak daarvoor gesteriliseerd is is er van extra oefenen niets mee gekomen, dus zijn we iets eerder gegaan zodat we alvast een keer de grote trappen konden doen.

Ze liep lekker met Petra en Danielle mee, toen we 3 kwartier later op de afgesproken plek elkaar weer zagen zeiden ze meteen dat Vrouwke keurig haar best had gedaan, we hebben alle punten doorgelopen en de papieren in gevuld. Ze is zonder GL nog iets te enthousiast maar het gaat al heel goed, de lift en de trappen gingen ook erg goed, ze zou zelfs zo de roltrap op lopen als ze de kans kreeg. Ze kent ook totaal geen angsten, ook de trein (een moeilijke instap deze keer!) ging  goed, ze wil maar door en door, het woord rustig kent Vrouwke niet. Dat ze niet van de grond eet bewees ze door zomaar over een stroopwafel heen te lopen! Andere honden en duiven vind vind ze niet interessant en mocht ze ze toch een blik gunnen kan je haar super makkelijk corrigeren.

In de tijd dat Vrouwke nog bij ons is moeten we dus nog vaker zonder GL gaan lopen. Zou ook fijn zijn als ze met iets minder enthousiasme ergens op af zou kunnen lopen. Maar het feit dat ze net loops is geweest en gesteriliseerd is zal ook zijn vruchten afwerpen denken we.

Op zijn vroegst kan ze 20 april naar school maar de kans bestaat dat het nog wat later wordt. Als het later krijgen we nog een bezoekje. We boffen want nu kan ze nog lekker mee naar Zeeland.

We zijn erg blij dat ook Vrouwke deze mijlpaal gehaald heeft. Ze is onze 2e KNGF pup, het was ook heel toevallig een half zusje van Aimée wat het voor ons wel heel speciaal maakte. Wat achteraf wel het bewijs heeft geleverd dat half zusjes veel van elkaar kunnen verschillen. Met Vrouwke hebben we zelf ons zelf de vraag gesteld of we hiermee verder gaan of zullen we het hierbij laten. Het was namelijk echt niet makkelijk met Vrouwke in huis, maar we hebben  er de moed in gehouden en doorgezet, zeker ook omdat PPZ ons altijd goed geholpen en begeleid heeft, zij zagen in Vrouwke zoveel positieve kanten dat dat ons de moed gaf om door te zetten. Begrijp ons niet verkeerd, het is echt een schatje, een schatje met veel doorzettingsvermogen, veel enthousiasme, veel, heeeel veel energie, veel nieuwsgierigheid enz enz maar het voornaamste is en dat is ook wat een aspirant geleidehond nodig heeft is haar enorme werklust, ze zal altijd voor je klaar staan en alles voor je doen.

We gaan nog een aantal weken van haar genieten, we zijn mega trots op haar.

 

Terug op school

20 april 2009 is het dan zover, ik ga naar school. Natuurlijk wist ik zelf niet wat er ging gebeuren maar dat er iets vreemds aan de hand was dat had ik wel door. Ik kreeg nog meer knuffels, mocht vaker mee naar het bos, er werden nog meer foto’s gemaakt enz

Vanmorgen was het pas echt vreemd, na het eten werden mijn etensbakken schoongemaakt en in een tas gedaan, ook de borstels mijn dekje, zak voer en zelfs mijn mand verdween in de auto.

Van de kleine bazen kreeg ik nog een dikke knuffel en toen mocht ik mee in de auto. De reis duurde wel erg lang,  zo lang dat het vrouwtje zelfs 2x moest stoppen om te plassen, nou ik niet hoor, ik wilde alleen maar weten waar we heen gingen. Uiteindelijk kwamen we in Amstelveen, toen ik uitstapte kwam het me ergens heel vaag nog wel bekend voor maar het rook er erg lekker naar andere hondjes. Al mijn spullen werden op een grote kar gezet en we gingen naar binnen. Vervolgens mocht ik nog een keer op de foto, dit keer samen met het baasje en het vrouwtje. We liepen naar binnen en daar waren nog meer hondjes, het was er best gezellig, baasjes kregen een kadootje en na de koffie mocht ik eindelijk naar buiten! We liepen naar een veldje daar maakte ze nog meer foto’s, ik kreeg nog een dikke knuffel van het vrouwtje waarna mijn riem afging en ik eindelijk mocht gaan spelen.

Wat ik niet doorhad (of in ieder geval te laat!) was dat mijn baasje en vrouwtje weg gegaan waren en door het raam nog even naar mij keken. Ik was druk met mijn trainster en de andere honden, ik had het wel door hier mijn mandje kwam te staan de komende periode! Wat wel erg leuk is is dat Razzel tegenover mij in de kennel zit zodat we af en toe wel lekker samen kunnen spelen.

Lebber Vrouwke